III Niedziela zwykła. Niedziela Słowa Bożego (24.01.2021)
Liturgia Słowa: Jn 3,1-5.10; 1 Kor 7,29-31; Mk 1,14-20
WPROWADZENIE
Niedzielna Msza Święta to szczególne dziękczynienie. Jako wspólnota eucharystyczna dziękujemy Panu Bogu za czas, który jest Jego darem. Jesteśmy pielgrzymami na tym świecie. Bóg przypomina nam nieustannie, że ziemia i wolność są dane człowiekowi po to, aby ciesząc się życiem, czcił swego Boga. Często o tym zapominamy. Dzisiejszej niedzieli szczególnie wsłuchujemy się w głos Boży, przeżywając już po raz drugi Niedzielę Słowa Bożego ustanowioną przez papieża Franciszka. Niech dzisiejsza celebracja oraz refleksja nad Bożym słowem ożywiają nasze serca.
AKT POKUTY
Zanim nasze serca i myśli przeniknie słowo Boga, stańmy przed Nim
w prawdzie o nas samych i przeprośmy Go za wszystkie nasze grzechy
i przewinienia.
KOMENTARZ PRZED LITURGIĄ BOŻEGO SŁOWA
Dzisiejsze czytania są niezwykle wymowne. Bóg chce abyśmy zaprosili Go w ramy czasowe naszego życia. Szczególnie dziś, kiedy tak łatwo rezygnujemy z tego, co święte. Usłyszymy wezwanie do nawrócenia, ponieważ czas Pana jest blisko. Pierwsze czytanie z Księgi proroka Jonasza ukazuje Niniwitów, którzy uwierzyli słowom Jonasza, zaufali mu. Niniwa została ostatecznie odbudowana w dobroci, jak zapisał kiedyś św. Augustyn. Drugie czytanie z Pierwszego Listu św. Pawła do Koryntian ukazuje nam prawdę o przemijalności tego świata. Apostoł Narodów pisze, że to, co możemy uzyskać lub stracić 'tu i teraz' nie powinno być powodem ani do płaczu, ani do radości. Takie emocje byłyby oznaką naszego przywiązania do tych rzeczy, a tymczasem przez chrzest zanurzający umarliśmy dla nich, oddając wszystkie nasze sprawy Chrystusowi. Jednym słowem św. Paweł uczy chrześcijan, by nie ubóstwiali świata, by zachowywali dystans wobec spraw przemijalnych, które nie są kluczowe dla zbawienia. Tego wszystkiego można w sposób szczególny uczyć się w czasie epidemii. Bo epidemia, jako „kairos”, jest czasem, w którym Bóg pragnie wychowywać człowieka do właściwej hierarchii wartości. Ewangelia wreszcie to pytanie, które warto sobie postawić. Po co iść za Jezusem? Pójście za Panem Jezusem powoduje, że stajemy się innymi ludzi. Niby nic się nie zmienia, ale nasze życie staje się zupełnie inne. Choć może trzeba będzie zostawić ulubione rzeczy materialne, ziemskie. To jednak te, które otrzymamy, idąc za Chrystusem, są po stokroć trwalsze i przyniosą radość.
MODLITWA WIERNYCH
Boże, Ty chcesz przebywać w sercach prawych i szczerych, wysłuchaj próśb, które wypływają z naszej wiary:
1.Boże Ojcze, prosimy Cię, aby pasterze Kościoła, głosząc Ewangelię, budzili w świecie wiarę i nadzieję. Ciebie prosimy…
2.Boże Ojcze, prosimy Cię za sprawujących władzę, aby podejmowali wysiłki dla zaprowadzenia pokoju na świecie. Ciebie prosimy…
3.Boże Ojcze prosimy Cię o moc ducha i wytrwanie dla chrześcijan prześladowanych za głoszenie Bożego słowa. Ciebie prosimy…
4.Boże Ojcze, prosimy Cię za rodziny chrześcijańskie, szczególnie z naszej parafii, by lektura Pisma Świętego była dla nich inspiracją do stawania się świadkami Ewangelii. Ciebie prosimy…
5.Boże Ojcze, prosimy Cię za zmarłych, abyś dał im udział w Twoim życiu wiecznym. Ciebie prosimy…
6.Boże Ojcze, prosimy Cię za nas samych, abyśmy nigdy nie zwątpili w świętą obecność Chrystusa w słowie Bożym i zawsze znajdowali czas na lekturę Pisma Świętego. Ciebie prosimy…
Modlitwa:Wszechmogący Boże, pokornie Cię prosimy, aby czytanie i słuchanie Twojego Słowa, umocniły nas w prawdziwej wierze i otwartości na Twoją wolę. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen
PRZED ROZESŁANIEM
Niech Boże błogosławieństwo, które przyjmiemy z Jego Miłości połączy wszystkich wyznawców Jezusa Chrystusa w jednym Kościele. Niech Chrystusowy pokój, z którym pójdziemy do naszych domów i zakładów pracy w zbliżającym się tygodniu, rozgrzeje serca tych, którzy zagłuszają wezwanie Pana: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”.
Oprac. ks. Daniel Wiecheć
