W sobotę 13 czerwca 2015 r., po Apelu Jasnogórskim w kościele parafialnym pw. Matki Bożej Częstochowskiej przy ulicy Wernera w Radomiu ruszyła IX Piesza Nocna Pielgrzymka Mężczyzn do sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Błotnicy. Organizują ją od początku Rycerze Kolumba, patronat duchowy objęło Dzieło Biblijne im. Jana Pawła II Diecezji Radomskiej. W tym roku hasłem pielgrzymki nawiązującej do roku duszpasterskiego była tematyka „Rodzina żyjąca w pełni”. W tegorocznej pielgrzymce wzięło udział około 400 mężczyzn, ojców i młodzieńców z diecezji radomskiej. Większość z pielgrzymów to Rycerze Kolumba oraz ich synowie i znajomi. Prelegentem i w tym roku, jak zresztą od początku pielgrzymowania był moderator diecezjalny Dzieła Biblijnego im. Jana Pawła II – ks. dr Jacek Kucharski. Tematem jego konferencji było: „Saga roku Tobiaszów jako biblijny obraz rodziny żyjącej w pełni”.  Zanim przeszedł do tekstów Biblii przywołał owoc badań współczesnej psychologii, która dowodzi, iż brak ojcowskiej inicjatywy w wychowywaniu chłopca prowadzi do sytuacji w której jego wychowaniem zajmuje się tylko matka, a to może prowadzić do zjawiska “feminizacji chłopców”.

 

 

W. Eichelberger zwraca uwagę, że brak ojca prowadzi do niemożności kształtowania u chłopców podstawowych atrybutów męskości: “zaufania do siebie, odwagi, odporności, sprawności, umiejętności odnajdywania się w grupie rówieśników i walczenia o swoją pozycję” . Chłopiec “zdradzony przez ojca” poszukiwać będzie substytutów prawdziwego obcowania z nim. Rodzą się wtedy przeróżne strategie przetrwania:

    Wieczne dziecko, czyli “zostaję z mamą”
    Don Juan, czyli “boję się tej jednej”
    Playboy, czyli “wolę się bawić niż się bać”
    Uzurpator, czyli “żeby się tylko nie wydało”
    Inkwizytor, czyli “to wszystko przez nią”
    Macho, czyli “im ona gorsza, tym ja lepszy”
    Gej , czyli “niech jakiś mężczyzna mnie pokocha”
    Wyznawca, czyli “to Bóg jest moim ojcem”
    Mnich, czyli “zostaję sam”

 

 

To, co jednak jest najbardziej uderzające to skutki jakie w rozwoju dorastających dzieci wywołuje fizyczna bądź psychiczna nieobecność ojca. Przeprowadzono na ten temat bardzo wiele badań, przeprowadzono mnóstwo analiz; dane, które zostaną zaprezentowane tutaj nie mają charakteru wyczerpującego, chodzi w nich raczej o naświetlenie skali problemu:

    63% nieletnich samobójców wychowywało się bez ojca
    90% nieletnich bezdomnych i uciekinierów z domu wychowywało się bez ojca
    80% nieletnich gwałcicieli wychowywało się bez ojca
    75% nieletnich morderców wychowywało się bez ojca
    70% nieletnich popełniających poważne przestępstwa kryminalne wychowywało

        się bez ojca
    75% dzieci wychowujących się bez ojca doświadczy biedy przed 11 rokiem życia
  większość dzieci wychowujących się bez ojca zostaje zawieszonych

       lub wyrzuconych ze szkoły, poddaje się leczeniu problemów emocjonalnych

       i behawioralnych
    spośród dzieci wychowywanych bez ojca pochodzi największy odsetek dzieci zaniedbywanych.

Widać wyraźnie, że za prawdziwą uznać musimy tezę M. Jarosz o “negatywnym wpływie rodziny bez ojca na psychikę dziecka”. Potwierdza się jednocześnie fakt, że zaburzenia rodziny jako grupy (brak jednego członka) przekłada się na niewydolność rodziny jako instytucji (rodzina staje się źródłem patologii społecznych). Przyczyn nieobecności ojca w życiu dziecka jest wiele, dominuje jednak rozstanie się rodziców dziecka i utrudnione kontakty jednego z nich (najczęściej ojca) z dzieckiem. Ks. Kucharski mówił, że rodzina żyjąca w pełni, nie może być pozbawiona ojca. Ale trzeba pamiętać, że do ojcostwa się dojrzewa. Dojrzałe ojcostwo wymaga: refleksji; pracy na sobą, eksperymentowania, uczenia się, wyczuwania, naturalne jest, że gubimy się w byciu ojcem, nie wiemy co to znaczy, zwłaszcza gdy nie mieliśmy dobrych wzorców od swojego ojca. Taką rodzinę żyjącą w pełni przywołuje autor natchnionej Księgi Tobiasza. Księga opowiada o pewnej rodzinie izraelskiej z pokolenia Neftalego, uprowadzonej do niewoli do Niniwy, stolicy Asyrii. Jej zwłaszcza czwarty rozdział koncentruje się wokół kochającej rodziny i zatroskanej o siebie nawzajem o wzajemne i relacje właściwe z Bogiem. Zasadnicza część przesłania wychowawczego wzoru ojca przejawia się w dwóch płaszczyznach.

 

 

Z jednej strony ojciec definiuje właściwą postawę z drugiej jest przykładem i autorytetem dla syna. Księga Tobiasz przekazuje bardzo konkretne zasady postępowania. W oparciu o ten tekst można wyszczególnić elementy, oczekiwanej postawy ojca: szacunek wobec matki, wspieranie jej do końca życia, wierność Bożym przykazaniom, spełnienie uczynków miłosierdzia, unikanie rozpusty, Zawarcie związku małżeńskiego w obrębie swojej religii, pracowitość, unikanie próżności, nieupijanie się alkoholem, nakarmienie głodnego oraz szukanie rady u mądrych osób. Stary Tobiasz wezwał więc swego syna Tobiasza, a gdy ten przyszedł do niego, powiedział mu:

 

I – Szanuj swoją matkę i nie opuszczaj jej do końca jej życia. Rób to, o co ci prosi i nie zasmucaj jej swoimi czynami. Pamiętaj o niej, bo wiele niebezpieczeństw wycierpiała, gdy nosiła cię w swoim łonie. Kiedy umrze, pochowaj ją obok mnie w jednym grobie. (4, 3-4)

 

II – Bądź sprawiedliwy i nie idź nigdy drogą nieprawości. Ci, którzy kierują się prawdą w życiu, osiągną sukces. Wszystkim, którzy są sprawiedliwi, dawaj jałmużnę/ofiarę ze swego majątku i abyś nie był skąpy! Nie odwracaj głowy od człowieka potrzebującego, bo Bóg odwróci swe oblicze od ciebie. Dawaj ofiarę odpowiednio do swego majątku: jeśli mało posiadasz, nie bój się dać nawet mało – tak zgromadzisz dla siebie wielki skarb w dniu, w którym będziesz tego potrzebował, bo jałmużna wyzwala od śmierci i prowadzi do światła. Ofiara dla ubogich jest cenna w oczach Pana. (4, 5-11)

 

III - Powstrzymaj się, dziecko, od wszelkiej nieczystości, a żonę staraj się pojąć przede wszystkim z rodu twego ojca. Nie bierz żony obcej, która nie pochodzi z pokolenia twego ojca, jesteśmy bowiem synami Proroków. Wspomnij, dziecko moje, na Noego, Abrahama, Izaaka i Jakuba, przodków naszych — wszyscy oni pojmowali żony spośród braci swych. Toteż byli błogosławieni w dzieciach swoich,    a potomstwo ich posiądzie ziemię w dziedzictwie. (4, 12)

 

IV – Dziecko! Kochaj braci i nie wynoś się w sercu swoim ponad swoich braci    i synów, i córki swojego narodu. Nie bój się pojąć żony spośród nich, bo pycha ma    w sobie zepsucie i rozkład, a lenistwo prowadzi do zubożenia i wielkiej nędzy. Lenistwo bowiem jest matką głodu. (4, 13)

 

V - Nie pij wina, tak żebyś się upił i niech pijaństwo nie będzie ci towarzyszem na twej drodze. (4, 15)

 

VI - Dziel się chlebem z głodnym, nagiemu swoich szat użycz. (4, 16)

 

VII - Szukaj rady u każdego mędrca i nie gardź żadną pożyteczną radą. Szukaj rady szczególnie u wielkiego męża, o opinii pobożnego i godnego zaufania. Nie marnuj swego czasu na słuchanie głupotek z ust niedojrzałych filozofów, którym wydaje się, że są mądrzy. Szlachetny i mądry mąż nigdy cię nie oszuka i szczerze ci doradzi. (4, 18)

 

VIII - O każdej porze wysławiaj Pana, Boga, i proś Go, aby drogi twoje były proste i aby się dokonały wszystkie twoje zamierzenia i pragnienia. Żaden bowiem naród nie posiada mądrości, lecz Pan sam udziela wszelkiego dobra i według własnej woli uniża każdego tak, jak chce. (4, 19)

 

IX - A teraz, dziecko, pamiętaj o moich przykazaniach i nie usuwaj ich ze swego serca. (4, 19)