W projekcie „Słowo blisko Ciebie” przychodzi czas na lekturę Pierwszego i Drugiego Listu do Tymoteusza.
„Paweł napisał i wysłał Pierwszy List do Tymoteusza – jeden z trzech tzw. pasterskich – z Macedonii między pierwszym a drugim uwięzieniem, tj. w latach między 63 a 67 po Chr. Pawłowe autorstwo listów pasterskich jest podawane w wątpliwość głównie przez egzegetów niekatolickich, którzy zwracają uwagę na to, że: 1. nie uważają tych listów za Pawłowe niektórzy spośród najstarszych pisarzy chrześcijańskich; 2. językiem, stylem i terminologią odbiegają te pisma dość często od pozostałych listów Pawła; 3. zdają się ukazywać organizację hierarchiczną Kościoła, która de facto jest znana dopiero w II lub III w.; 4. inna nieco, nie Pawłowa jest także teologia tych listów. Choć niektóre spośród tych racji uznać należy za rzeczywiste trudności, to jednak ogromna większość świadectw wczesnochrześcijańskich Pawłowi przypisuje autorstwo tych listów. Odrębności zaś stylistyczno-terminologiczne oraz inne niż w pozostałych pismach Pawła sformułowania pewnych prawd teologicznych dadzą się równie dobrze wytłumaczyć (odrębna problematyka listów, zdecydowanie duszpastersko-praktyczny charakter tych pism, inny rodzaj zwalczanych przez Pawła błędów, wpływ podeszłego wieku Apostoła), przy założeniu, że Paweł jest autorem dwu listów do Tymoteusza i jednego do Tytusa. (…)
Drugi List do Tymoteusza jest ostatnim natchnionym pismem św. Pawła, zwanym z tego powodu testamentem Apostoła. Paweł napisał ten list i wysłał z Rzymu w czasie powtórnego uwięzienia, nie na długo przed śmiercią, ok. r. 67 po Chrystusie. Czując się opuszczonym przez najwierniejszych uczniów, prócz jednego Łukasza, z których jedni sami odeszli przewidując smutny koniec więźnia, a innych on sam porozsyłał – tęskni w osamotnieniu, jak człowiek pewny bliskiej śmierci, za najwierniejszym i najbardziej ukochanym uczniem, dzieckiem duchowym, Tymoteuszem. Z drugiej strony, wierny apostolskiemu powołaniu i urzędowi, nie może zostawić Kościoła efeskiego bez ciągłej nauki, dyscypliny i kierownictwa. Dlatego zwraca się ponownie do Tymoteusza, a przez niego również – jak w pierwszym liście – do tamtejszego Kościoła, o czym świadczy końcowe pozdrowienie: Łaska z wami!” – czytamy we wstępie do listów w Biblii Tysiąclecia.
Zapraszam na kilka słów wprowadzenia.
