Deuteronomiczna tradycja, tradycja D, jedna z czterech głównych biblijnych tradycji, tworzących Pięcioksiąg, zawarta zwłaszcza wKsiędze Powtórzonego Prawa.

Tradycja deuteronomiczna została spisana w VII-VI w. przed Chr. w królestwie judzkim, jednakże wiele jej przepisów prawnych początkami swymi sięga czasów Mojżesza i przymierza na Synaju (XIII w. przed Chr.); ponieważ jej spisanie przypadło na czasy wielkiej aktywności kół kapłańskich i ożywienia religijnego całego narodu izraelskiego, zawiera ona dojrzałe koncepcje teologiczne, m.in. ideę Ludu Bożego i ideę kultu; wymóg prawny z Pwt 12-29 o jednym miejscu kultu znalazł uzasadnienie w idei wybrania narodu izraelskiego jako jedności, która najpełniej wyrażała się w zgromadzeniu wokół jednego sanktuarium; oryginalną ideą tradycji deuteronomicznej jest także przekonanie, iż w sanktuarium nie może przebywać sam Jahwe, gdyż jest nieogarniony, lecz tylko jego imię; znamienny dla niej jest wreszcie uniwersalizm - Jahwe jest ojcem wszystkich narodów, a Izraela w sposób szczególny. Teologia ta wywarła znaczny wpływ na kompozycję późniejszych ksiąg biblijnych, zwłaszcza deuteronomicznego dzieła, wyrażając się także w specyficznym deuteronomicznym stylu.

Jan Szlaga

Jesteś na facebooku? My też! :)

"Scriptura crescit cum legente"
"Pismo rośnie wraz z czytającym je" (św. Grzegorz Wielki)

Każdy rozmiłowany w Słowie Bożym napotyka w Biblii fragmenty, które sprawiają mu trudność w interpretacji. Zachęcamy zatem wszystkich odwiedzających stronę Dzieła Biblijnego do zadawania pytań. Na każde pytanie udzielimy odpowiedzi, a następnie będzie ona opublikowana w sekcji "Pytania do Biblii".

Kliknij TUTAJ, żeby przesłać pytanie.