Zakurzone karty Biblii... 1 Krn 9 ----- Mieszkańcy Jerozolimy ----- |
1 Wszyscy Izraelici byli umieszczeni w wykazach rodowych. Oto oni spisani zostali w księdze królów izraelskich i judzkich. Byli oni uprowadzeni do niewoli babilońskiej z powodu swych występków. 2 Pierwsi mieszkańcy, którzy weszli do swych posiadłości w swoich miastach: Izraelici, kapłani, lewici i niewolnicy świątyni.
3 W Jerozolimie zamieszkiwali potomkowie Judy, Beniamina, Efraima i Manassesa. 4 Utaj, syn Ammihuda, syna Omriego, syna Imriego, syna Baniego, jednego z synów Peresa, syna Judy. 5 Z Szilonitów: pierworodny Asajasz i jego synowie. 6 Z synów Zeracha: Jeuel i sześciuset dziewięćdziesięciu ich braci.
7 Z synów Beniamina: Sallu, syn Meszullama, syna Hodawiasza, syna Hassenuy. 8 Jibnejasz, syn Jerochama, Ela, syn Uzziego, syna Mikriego, Meszullam, syn Szefatiasza, syn Reuela, syna Jibniasza. 9 Braci ich według ich rodowodów było dziewięćset pięćdziesięciu sześciu. Wszyscy ci mężowie byli naczelnikami swoich rodów.
10 Z kapłanów: Jedajasz, Jojarib, Jakin. 11 Azariasz, syn Chilkiasza, syna Meszullama, syna Sadoka, syna Merajota, syn Achituba, zwierzchnik domu Bożego. 12 Adajasz, syn Jerochama, syna Paszchura, syna Malkiasza; Masaj, syn Adiela, syna Jachzery, syna Meszullama, syna Meszillemita, syna Immera. 13 Braci ich, naczelników swoich rodów, było tysiąc siedmiuset sześćdziesięciu dzielnych wojowników, zatrudnionych obsługą domu Bożego.
14 Z lewitów: Szemajasz, syn Chaszszuba, syna Azrikama, syna Chaszabiasza, z synów Merariego. 15 Bakbakar, Cheresz, Galal, Mattaniasz, syn Miki, syna Zikriego, syna Asafa. 16 Obadiasz, syn Szemajasza, syna Galala, syna Jedutuna, i Berekiasz, syn Asy, syna Elkany, który mieszkał w zagrodach Netofatytów.
17 Odźwierni: Szallum, Akkub, Talmon, Achiman i ich bracia. Szallum był przełożonym. 18 Jest on nim jeszcze teraz w Bramie Królewskiej, od wschodu. Ci byli odźwiernymi w obozach lewitów. 19 Szallum, syn Korego, syna Ebiasafa, syna Koracha, i bracia jego z domu jego ojca, Korachici, zatrudnieni obsługą, byli stróżami progów namiotu, a ich ojcowie strzegli wejścia do obozu Pańskiego. 20 Pinchas, syn Eleazara, był dawniej ich przełożonym - Pan niech będzie z nim! 21 Zachariasz, syn Meszelemiasza, był odźwiernym przy wejściu do Namiotu Spotkania.
22 Wszystkich wybranych na odźwiernych przy bramach było dwustu dwunastu. Byli oni zapisani w wykazach rodowych w swoich osiedlach. Stałe zaś ich obowiązki ustanowił Dawid i Samuel "Widzący". 23 Zarówno oni, jak i ich synowie czuwali nad bramami świątyni Pańskiej, domu namiotu, aby pełnić straż. 24 Z czterech stron znajdowali się odźwierni: od wschodu, zachodu, północy i południa. 25 Bracia ich, mieszkający w swoich zagrodach, przychodzili od czasu do czasu, by być z nimi przez siedem dni, 26 ponieważ w stałej służbie byli czterej przełożeni odźwiernych. Byli to lewici odpowiedzialni za komnaty i skarbce domu Bożego. 27 Nocowali w obrębie domu Bożego, do nich bowiem należała piecza i obowiązek otwierania go każdego rana. 28 Niektórzy z nich mieli pieczę nad sprzętami używanymi do służby Bożej, bo wnosili je policzone i w tejże liczbie wynosili. 29 Inni spośród nich czuwali nad przyborami i nad wszystkimi naczyniami świętymi, nad najczystszą mąką, winem, oliwą, kadzidłem i balsamami. 30 A synowie kapłanów przyprawiali pachnące mieszanki do balsamów. 31 Mattitiasz, spośród lewitów, ten, który był pierworodnym Szalluma Korachity, miał sobie powierzony stały wypiek ciasta na ofiary. 32 Spośród synów Kehata, spośród ich braci, niektórzy mieli za zadanie układać chleby pokładne w każdy szabat.
33 A ci, którzy byli śpiewakami, naczelnikami rodzin lewickich, pozostawali w komnatach wolni od innych zajęć, ponieważ dniem i nocą przypadała na nich służba. 34 Ci byli naczelnikami rodów lewickich według swego pokrewieństwa, a mieszkali w Jerozolimie.
35 W Gibeonie mieszkał Abi-Gibeon i Jejel, a imię żony jego było Maaka. 36 Jego synem pierworodnym był Abdon, potem Sur, Kisz, Baal, Ner, Nadab, 37 Gedor, Achio, Zachariasz i Miklot. 38 Miklot był ojcem Szimmeama. Oni również mieszkali w pobliżu swych krewnych ze swoimi braćmi w Jerozolimie. 39 Ner był ojcem Kisza, Kisz - Saula, Saul był ojcem Jonatana, Malkiszuy, Abinadaba i Eszbaala. 40 Synem Jonatana był Meribbaal, a Meribbaal był ojcem Miki. 41 Synowie Miki: Piton, Melek i Tachrea. 42 Achaz był ojcem Jary; Jara - Alemeta, Azmaweta i Zimriego; Zimri był ojcem Mosy. 43 Mosa był ojcem Binei; synem jego był Refajasz, synem jego Eleasa, synem jego Asel. 44 Asel miał sześciu synów; a ich imiona: Azrikam, Bokru, Izmael, Szeariasz, Obadiasz, i Chanan. To są synowie Asela.
Termin „brat” ma bardzo szerokie w Biblii. Oprócz tego, że odnosi się on do dzieci tych samych rodziców, nader często używany jest również w stosunku do osób posiadających wspólnego przodka, a zwłaszcza do członków tego samego klanu. W tym właśnie ostatnim znaczeniu pojawia się on w 1 Krn9,6.9. Słowem „brat” posługiwano się również ze względów grzecznościowych: występuje ono często w listach, które wymieniali między sobą królowie starożytnego Wschodu.
Zdjęcie 1. Rodzina Ur Nimy.
Płaskorzeźba sumeryjska, III tys. przed Chr. Paryż, Luwr.
Rozdział 9. zamyka się rodowodem Saula, cytowanym już w 8,23-38. Jest on umieszczony na początku opowiadania o dziejach tragicznej postaci pierwszego z królów izraelskich. Właśnie w przedstawieniu jego historii można dostrzec różnicę w historiograficznym podejściu między Pierwszą Księgą Kronik a Księgami Samuela, które zależą od środowiska, w jakim powstała księga Powtórzonego Prawa. W istocie Kronikarz od razu chce się zainteresować Dawidem, a szczególnie tymi jego projektami, gdy idzie o świątynię i kult. To jest główny cel, któremu podporządkowana jest cała historia Izraela.
Istnieje jednak pewien ważny dodatek, dołączony przez Kronikarza pod koniec tej relacji, gdzie mamy wzmiankę interpretującą w religijny sposób śmierć Saula i przekazanie królewskiej władzy Dawidowi. Saul popełnił grzech niewierności wobec Pana, gdy zasięgnął porad u wróżki z Endor (por. 1 Sm 28), wywołując tym Jego gniew, a na siebie ściągając nieodwołalny wyrok. Jest to epigraf, któryw wymowny sposób przypina negatywną etykietkę rządom o szczególnie złożonej i dramatycznej historii. Odnosi się wrażenie, jakby król ten był postacią niegodną szerszej wzmianki. To pozwala nam lepiej wczuć się w przyjęty w Kronikach punkt widzenia, który nie jest ściśle historyczny, lecz raczej religijny.
Zdjęcie 2. Świątynia w Jerozolimie.
Fresk z Dura Europos, III w. Damaszek, Muzeum.
Odźwierni. W rozdziale 9. czytamy o pochodzeniu i zakresie obowiązków spoczywających na mężczyznach wyznaczonych do specjalnej służby w sanktuarium świętego miasta. Wzmiankowani są również u Ezdrasza i Nehemiasza, gdzie nie zalicza się ich do lewitów, ale przedstawia jako całkiem niezależną grupę. Natomiast zdaniem autora Ksiąg Kronik, wszyscy, którzy pełnią służbę wewnątrz świątyni, muszą należeć do pokolenia Lewiego, więc przytaczane przezeń informacje genealogiczne podtrzymują i potwierdzają postawioną wyżej tezę: rody odźwiernych pochodzą od Koracha, wnuka Kehata, syna Lewiego (Wj 6,16-24).