1 Krn 2

1 Oto synowie Izraela: Ruben, Symeon, Lewi, Juda, Issachar, Zabulon, 2 Dan, Józef, Beniamin, Neftali, Gad i Aser.

3 Synowie Judy: Er, Onan i Szela. ci trzej urodzili się mu z Bat-Szuy, Kananejki. Lecz Er, pierworodny Judy, okazał się złym w oczach Pana i spotkała go śmierć. 4 Także synowa jego, Tamar, urodziła mu Peresa i Zeracha. Wszystkich synów Judy było pięciu. 5 Synowie Peresa: Chesron i Chamul. 6 Synowie Zeracha: Zimri, Etan, Heman, Kalkol i Dara, wszystkich ich pięciu.

7 Synowie Karmiego: Akar, który zatrwożył Izraela z powodu kradzieży rzeczy obłożonych klątwą. 8 Syn Etana: Azariasz.

9 Synowie Chesrona, którzy mu się urodzili: Jerachmeel, Ram i Kelubaj. 10 Ram był ojcem Amminadaba. Amminadab zaś - Nachszona, naczelnika potomków Judy. 11 Nachszon był ojcem Szalmy, a Szalma - Booza. 12 Booz był ojcem Obeda, a Obed - Jessego. 13 Jesse był ojcem: pierworodnego Eliaba, drugiego Abinadaba, trzeciego Szimei, 14 czwartego Netaneela, piątego Raddaja, 15 szóstego Osema, siódmego Dawida. 16 A siostrami ich były: Seruja i Abigail. Synowie Serui: Abiszaj, Joab i Asahel, trzej; 17 Abigail zaś urodziła Amasę; ojcem Amasy był Jeter, Izmaelita.

18 Kaleb, syn Chesrona, wziął za żonę Azubę, z której miał Jeriota. Oto [jeszcze] jej synowie: Jeszer, Szobab i Ardon.

19 A gdy umarła Azuba, Kaleb wziął sobie za żonę Efratę, która mu urodziła Chura. 20 Chur zaś był ojcem Uriego, a Uri - Besaleela. 21 Potem zbliżył się Chesron do córki Makira, ojca Gileada, wziął ją za żonę, gdy miał sześćdziesiąt lat, a urodziła mu Seguba. 22 Segub był ojcem Jaira, który miał dwadzieścia trzy miasta w ziemi Gilead. 23 Zabrał też Aramowi i krajowi Geszur Osiedla Jaira i Kenat z przynależnymi sześćdziesięcioma miejscowościami; wszystkie one należały do synów Makira, ojca Gileada. 24 Po śmierci Chesrona w Kaleb-Efrata, żona Chesrona, Abijja, urodziła mu Aszchura, ojca Tekoa.

25 Synami Jerachmeela, pierworodnego Chesrona, byli: Ram - pierworodny, Buna, Oren, Osem i Achiasz. 26 Miał też Jerachmeel inną żonę, imieniem Atara; ta była matką Onama. 27 Synowie Rama, pierworodnego Jerachmeela: Maas, Jamin i Eker. 28 Synami Onama byli: Szammaj i Jada. Synami Szammaja: Nadab i Abiszur. 29 Żonie Abiszura, która mu urodziła Achbana i Molida, było na imię Abichajil. 30 Synami Nadaba: Seled i Appaim. Seled umarł bezdzietny. 31 Synem Appaima: Jiszi. Synem Jisziego: Szeszan. Synem Szeszana: Achlaj. 32 Synami Jady, brata Szammaja: Jeter i Jonatan. Jeter umarł bezdzietny. 33 Synami Jonatana: Pelet i Zara. Ci byli synami Jerachmeela.

34 Szeszan nie miał synów, tylko córki, ale miał sługę Egipcjanina imieniem Jarcha. 35 Dał przeto Szeszan słudze swemu, Jarsze, córkę swą za żonę i urodziła mu Attaja. 36 Attaj zaś był ojcem Natana, a Natan - Zabada. 37 Zabad był ojcem Eflala, a Eflal - Obeda. 38 Obed był ojcem Jehu, a Jehu - Azariasza. 39 Azariasz był ojcem Chelesa, a Cheles - Eleasy. 40 Eleasa był ojcem Sismaja, a Sismaj - Szalluma. 41 Szallum był ojcem Jekamiasza, a Jekamiasz - Eliszamy.

42 Synowie Kaleba, brata Jerachmeela: Mesza, jego pierworodny, który był ojcem Zifa i Mareszy, <ojca> Chebrona. 43 Synowie Chebrona: Korach, Tappuach, Rekem i Szema. 44 Szema był ojcem Rachama, ojca Jorkeama, a Rekem był ojcem Szammaja. 45 Synem Szammaja był Maon, a Maon był ojcem Bet-Sura. 46 Efa, drugorzędna żona Kaleba, urodziła Charana, Mosę i Gazera. Charan był ojcem Gazera. 47 Synowie Jahdaja: Regem, Jotam, Geszan, Pelet, Efa i Szaaf. 48 Drugorzędna żona Kaleba, Maaka, urodziła Szebera i Tirchanę. 49 Urodziła ona także Szaafa, ojca Madmanny, Szewę, ojca Makbeny i ojca Gibea. Córką Kaleba była Aksa. 50 Ci byli synami Kaleba. Synami Chura, pierworodnego Efraty: Szobal, ojciec Kiriat-Jearim, 51 Salma, ojciec Bet-Lechem, Charef, ojciec Bet-Gader. 52 Szobal, ojciec Kiriat-Jearim, miał synów: Reajasza, Chasriego i Manachata,

53 i rody Kiriat-Jearim, Jitrytów, Putytów, Szumatytów i Miszraitów; od nich wyszli Soreatyci i Esztaulici. 54 Synowie Salmy: Bet-Lechem, Netofatyci, Atrot Bet-Joab, połowa Manachtytów, Soreici, 55 rody pisarzy, mieszkających w Jabbes, Tireatyci, Szimeatyci, Sukatyci. Ci są zatem Kenitami, pochodzącymi z Chammat, od ojca domu Rekaba

Wykazy genealogiczne jako rodzaj literacki są w Starym Testamencie zjawiskiem bardzo częstym. Rodzaj ten występuje również w innych dzielach cywilizacji Bliskiego Wschodu, choć o wiele rzadziej. W Biblii służy on przede wszystkim do zaznaczenia szczególnej tożsamości etnicznej Izraelitów, jak również pokazuje stopień ich pokrewieństwa z ludami sąsiednimi. Rodowód spełniał także inna rolę: na jego podstawie można było ubiegać się o określoną funkcję spoleczną, a ten, kto chciał na przykład zostać Kaplanem, musial poprzez swoje drzewo genealogiczne wykazać, że ma do tego podstawę, gdyż jest potomkiem Kaplanów. Rodowody zaświadczaly ponadto o przynależności poszczególnych osób do Izraela jako ludu Bożego; aspekt ten miał bardzo istotne znaczenie po niewoli babilońskiej.

(Niewolnicy egipscy przy pracach domowych. Rzeźba w drewnie, XII dynastia, XVII w. przed Chr. Turyn, Muzeum Egipskie)

Genealogie są realizacją Bożego planu, który sięga samych początków ludzkości (moment stworzenia), a następnie rozwijany jest poprzez Dawidowe pokolenie Judy, kapłańskie Lewiego i pokolenie Beniamina, na terytorium którego początkowo umieszczono świątynię.

Na takim tle, dla nas jednostajnym i męczącym, które obecne jest w każdej z tych stronic, przypominamy, że również Nowy Testament ukazuje postać Chrystusa w dwu perspektywach: kładąc nacisk bardziej na tę religijną niż historyczną, dzięki dwóm genealogiom: tej z pierwszego rozdzialu Ewangelii wedlug Mateusza i tej z rozdzialu trzeciego Ewangelii wedlug Lukasza. Pierwszy z tych rodowodów, zstępujący, wychodzi od Abrahama, by wlączyć Chrystusa w lud wybrany, ze szczególnym skupieniem uwagi na Dawidzie, co ma oczywisty cel mesjański. Natomiast Lukasz posluguje się ruchem odwrotnym, wstępującym, dochodząc aż do Adama, aby ukazać braterską więź Chrystusa z calą ludzkością.

Kenici i dom Rekaba. Koczownicze plemię Kenitów wielokrotnie pojawia się na stronicach Starego Testamentu (Lb 24,21). Hebrajski źródłosłów ich nazwy przywodzi na myśl „kucie” metalu, a uczeni sądzą, że członkowie owego plemienia trudnili się nie tylko hodowlą i pasterstwem, ale również produkcją wyrobów z żelaza. W 1 Krn 2,55 Kenici występują obok „domu Rekaba”, innego z koczowniczych szczepów, o których później wspomni także prorok Jeremiasz (Jr 35,1-19).

1 Krn 1