ks. Wacław Borek,
ks. Andrzej Demitrów

PASCHALNA RADOŚĆ UCZNIÓW

ŚRODA, 7 MAJA

WPROWADZENIE

Przez chrzest św. zostaliśmy włączeni w komunię życia Trójcy Świętej Bóg zaprosił nas do wiecznej szczęśliwości. Z miłością spogląda na każdego, bo Jezus Chrystus za wszystkich oddał życie, umierając na krzyżu. Z uwagą i skupieniem wsłuchajmy się najpierw w Słowo Boże, tak jak czyniły to opisane w I-szym czytaniu tłumy zgromadzone wokół Filipa, a potem kontemplujmy eucharystyczne znaki, które uobecniają nieskończoną miłość Boga do ludzi. Za wszystkie wątpliwości i brak wiary szczerze przeprośmy Boga, który dla naszego zbawienia posłał nam swojego umiłowanego Syna.

Liturgia słowa: Dz 8,1b-8; Ps 66,1-3a.4-5.6-7a; J 6,35-40

HOMILIA

„Niech cała ziemia chwali swego Pana”

Słowa refrenu Psalmu 66, które przed chwilą śpiewaliśmy, wprowadziły nas w klimat paschalny Słowa Bożego kolejnego dnia okresu wielkanocnego. Klimat paschalny to przede wszystkim klimat radości, ale nie jest to taka wesołość, jak ta płynąca z żartów czy z komicznych sytuacji życiowych.

1. Radość przemiany

Radość paschalna płynie z przemiany, jakiej Bóg dokonał w człowieku i w jego życiu. Kiedy Izraelitom wydawało się, że niewola w Babilonii to już definitywny koniec ich życia, wtedy Pan zainterweniował: „Morze na suchy ląd zamienił, pieszo przeszli przez rzekę. Nim się przeto radujmy”. Takiej przemiany losu doświadczyli uczniowie Pana, którzy w wyniku prześladowań opuścili Jerozolimę i rozproszyli się po okolicach Judei i Samarii. Ale zamiast lęku i strachu to właśnie oni po wypędzeniu z Jerozolimy stali się wędrownymi misjonarzami: «Ci, którzy się rozproszyli, głosili w drodze słowo» (Dz 8,4). Prześladowanie i rozproszenie, które po nim nastąpiło, przyczyniły się do rozwoju misji. W ten sposób Ewangelia szerzyła się w Samarii, w Fenicji oraz w Syrii, aż po wielkie miasto Antiochię, gdzie według Łukasza, była ona po raz pierwszy głoszona również poganom (por. Dz 11,19-20) i gdzie także po raz pierwszy zabrzmiało określenie «chrześcijanie » (Dz 11,26). Właśnie prześladowanie, zgodnie ze znanym zdaniem Tertuliana, staje się źródłem misji dla nowych chrześcijan: «Jest nas coraz więcej, ilekroć kosicie nas: nasieniem jest krew chrześcijan» (Apologetyk 50,13). Pod wpływem nauczania Filipa „wielka liczba nawróciła się do Pana i wielka radość zapanowała w tym mieście”, dodaje św. Łukasz. Widzimy, jak owocuje udział w losie Pana, w Jego misterium paschalnym. Gdy uczniowie doświadczają tajemnicy odrzucenia i prześladowania, większe jest owocowanie ich głoszenia i świadectwa.

2. Zwycięski Jezus – źródło radości

To wszystko nie wynikało jednak z ich osobistego uzdolnienia, talentów czy umiejętności. Jedynym źródłem jest dar życia, którego udziela Chrystus a człowiek karmi się Nim jak prawdziwym pokarmem – Chlebem życia, o którym usłyszeliśmy w kolejnym fragmencie Mowy Eucharystycznej. Tym Chlebem jest On sam, ofiarowany przez Ojca dla nas. Trzeba jedynie przyjść do Niego, to znaczy przyjąć z wiarą to, co mówi i to, Kim jest. Jego zapewnienie, że każdy przy Nim znajdzie nasycenie jest prawdziwą obietnicą. On daje siłę i radość z obiecanego zwycięstwa w obliczu piętrzących się trudności.

Jezus nikogo nie odrzuca z tych, którzy do Niego przychodzą. Choć nieraz pozwala im doświadczyć coś ze swego krzyża i umierania to tylko po to, aby jeszcze bardziej obdarować życiem, które nigdy się nie kończy. Taka jest wola Ojca, aby każdy z nas żył z Nim w radości na wieki. Doświadczył tego patron Dzieła Biblijnego św. Jan Paweł II. Niech przykład jego życia i wstawiennictwo u Boga uprosi i nam łaskę pokornej wierności w codziennym pełnieniu woli Bożej.

MODLITWA WIERNYCH

Ucząc się życia wolą Bożą na wzór Jezusa posłusznego woli Ojca, prośmy Boga, abyśmy potrafili odkrywać Jego plan, jaki ma względem każdego z nas.

− Módlmy się za Kościół św. – Mistyczne Ciało Chrystusa, który przyjął na siebie misję głoszenia światu dobrej nowiny, aby składał Bogu nieustanne dziękczynienie.

− Módlmy się za kapłanów, aby rozdając innym Chleb z nieba, sami poprzez swoje życie stawali się darem zwłaszcza dla tych, którzy są daleko od Boga.

− Módlmy się za katechetów i katechetki, aby ucząc o Piśmie Świętym pochodzącym od Boga, sami potrafili należycie przeżywać spotkanie z Jezusem zmartwychwstałym obecnym w Słowie Bożym.

− Módlmy się w intencji Tygodnia Biblijnego, aby stał się szczególnym czasem łaski rozumienia Słów Bożych i pogłębiania zażyłości z przemawiającym do nas na różne sposoby Synem Bożym.

− Módlmy się za zmarłych, którzy za życia karmili się Słowem i Ciałem Chrystusa w Komunii św., aby doświadczyli zmartwychwstania do wiecznego życia w dniu ostatecznym.

− Módlmy się za nas samych, abyśmy także w niesprzyjających warunkach, pośród prześladowań i przeciwności potrafili życiem ukazywać naszą przynależność do Jezusa, Syna Bożego.

Ojcze Niebieski, który posłałeś do nas Jezusa, aby był dla nas Chlebem życia, obdarz nas głęboką i niezachwianą wiarą w żywą i realną obecność zmartwychwstałego Pana w Najświętszym Sakramencie. Prosimy Cię o to przez Chrystusa, Pana naszego.

ROZESŁANIE

Codziennie na naszych oczach dokonuje się cud eucharystyczny. Poprzez jeden chleb Bóg jednoczy wielu. By tego dokonać, Jezus w wieczerniku i na krzyżu podarował swoje ciało, oddając za nas życie. Posłuszny woli Ojca staje się dla nas wzorem posłusznego bycia misjonarzami Bożej komunii. Niech owocem tej Mszy św. będzie nasze szczególne zaangażowanie wobec tych, którzy z różnych powodów nie poznali woli Bożej, aby i oni dołączyli do wielkiej rodziny dzieci Bożych. Na to misyjne zaangażowanie niech Bóg nam błogosławi.

Jesteś na facebooku? My też! :)

"Scriptura crescit cum legente"
"Pismo rośnie wraz z czytającym je" (św. Grzegorz Wielki)

Każdy rozmiłowany w Słowie Bożym napotyka w Biblii fragmenty, które sprawiają mu trudność w interpretacji. Zachęcamy zatem wszystkich odwiedzających stronę Dzieła Biblijnego do zadawania pytań. Na każde pytanie udzielimy odpowiedzi, a następnie będzie ona opublikowana w sekcji "Pytania do Biblii".

Kliknij TUTAJ, żeby przesłać pytanie.