Ks. Roman B. Sieroń

DAM WAM PASTERZY

Homilia

Uroczystość św. Stanisława,
biskupa i męczennika

WPROWADZENIE

Obchodząc uroczystość św. Stanisława, biskupa i męczennika – patrona Polski, chcemy prosić Boga, aby otworzył uszy i serca naszych rodaków na pełen troskliwości głos Dobrego Pasterza, którym jest sam zmartwychwstały Jezus. My zaś, obecni na tej Mszy św., musimy z odwagą postawić sobie pytanie: czy już osobiście znam Jego głos? Liturgia drugiego dnia Tygodnia Biblijnego zaprasza nas do komunii, tj. trwania w zjednoczeniu z tym, który nieustannie oddaje za nas życie. Ma to miejsce także w tej Eucharystii. By doświadczać owoców tej jedności z Chrystusem, trzeba starać się Go poznać tak, jak On zna Ojca. Doskonałą okazję stwarza nam obecna święta liturgia. Żalem za grzechy oczyśćmy nasze serca, aby wszystkie słowa skierowane dziś do nas przez Dobrego Pasterza mogły poprowadzić nas do głębokiego zjednoczenia z Ojcem niebieskim.

HOMILIA

Tegoroczna, III już Ogólnopolska Niedziela Biblijna przypada w uroczystość patrona Polski, świętego biskupa i męczennika Stanisława ze Szczepanowa. Dlatego dopiero poniedziałek 9 maja przynosi czytania mszalne z tej uroczystości.

1. Jezus – Dobry Pasterz

W liturgii Słowa dominuje dziś obraz Dobrego Pasterza. Jest nim Jezus, który własne życie oddaje za powierzoną owczarnię (J 10,11). Błogosławiony papież Jan Paweł II, w specjalnym dokumencie wydanym przed dwudziestoma laty, odniósł ten obraz do współczesnych kapłanów, a dokładnie do tych, którzy przygotowują się do podjęcia dzisiaj posłannictwa Jezusa – Dobrego Pasterza.. Papieska adhortacja o formacji kapłanów we współczesnym świecie rozpoczyna się słowami: „Dam wam pasterzy według mego serca” (Jr 3,15). Tymi słowami proroka Jeremiasza Bóg obiecuje swemu ludowi, że nie pozostawi go nigdy bez pasterzy: „Ustanowię zaś nad nimi pasterzy, by je paśli; i nie będą się już więcej lękać ani trwożyć” (Jr 23,4). Kościół jako Lud Boży nieustannie doświadcza spełniania się tej prorockiej zapowiedzi i z radością za to dziękuje Bogu. Wie, że to Jezus Chrystus jest żywym, najwyższym i ostatecznym wypełnieniem Bożej obietnicy: „Ja jestem dobrym pasterzem” (J 10,11). On, „Wielki Pasterz owiec” (por. Hbr 13,20), powierzył Apostołom i ich następcom posługę pasterzy owczarni Bożej (por. J 21,15 nn.; 1 P 5,2).

Aby wierzący mogli być nieustannie w komunii z Bogiem (to ważne przesłanie obecnego roku duszpasterskiego!) Duch Święty nieustannie posyła pasterzy „według swego serca”, co dzisiejszych czytaniach podkreśla św. Łukasz – autor Dziejów Apostolskich (Dz 20,28).

2. Święty Stanisław – oddał życie za swoje owce

U początków polskiej państwowości opiekę nad owczarnią Pańską nad Wisłą przejmuje mężny i roztropny biskup Stanisław, pochodzący z małopolskiego Szczepanowa. Historia jego życia zawiera wymowny epizod.

Hierarcha krakowski zakupił od Piotra Strzemieńczyka z Janiszewa zwanego Piotrowinem dobra ziemskie na rzecz biskupstwa. Po śmierci Piotrowina ustalenie własności było niemożliwe, toteż biskup Szczepanowski wskrzesił Piotrowina, by ten poświadczył prawdę w procesie. Dokonujący mocą Bożą cudów już za życia, biskup Stanisław stał się ostatecznie „zwycięzcą nad mieczem” – jak go się dobitnie nazywa (Rz 8,37). Bo chociaż zginął z rozkazu króla Bolesława Śmiałego, który po tej zbrodni musiał w niesławie uciekać z Polski, udowodnił, że nic nie mogło odłączyć go od miłości Chrystusa – ani „ucisk i prześladowanie, niebezpieczeństwo czy miecz” (Rz 8,35). 8 września 1253 roku, w bazylice św. Franciszka w Asyżu, biskup Stanisław został kanonizowany przez papieża Innocentego IV, a 710 lat później bł. papież Jan XXIII ustanowił go, wraz ze św. Wojciechem i Najświętszą Maryją Panną Królową Polski, pierwszorzędnym patronem naszej Ojczyzny. Jeden z najbardziej znanych polskich malarzy Jan Matejko przedstawił św. Stanisława na słynnym obrazie Bitwa pod Grunwaldem, w chwili, kiedy według Roczników Jana Długosza błogosławił z nieba walczącym Polakom i obiecywał im pewne zwycięstwo. Jego następca na stolicy krakowskiej, późniejszy papież Jan Paweł II nazwał św. Stanisława „patronem chrześcijańskiego ładu moralnego; patronem prymatu prawdy w życiu politycznym, społecznym, w życiu Kościoła”.

3. Święty Maksymilian i błogosławiony ksiądz Jerzy – dobrzy pasterze XX-go wieku

Ta modlitwa patrona naszej Ojczyzny w „przedsionkach Pańskich” (Ps 100,4) wyprasza nowych, gorliwych pasterzy na przestrzeni wieków. Bieżący rok 2011 Senat RP ogłosił Rokiem św. Maksymiliana Marii Kolbego. Siedemdziesiąt lat temu w KL Auschwitz o. Maksymilian „nie umarł, ale oddał życie… za brata” – Franciszka Gajowniczka, ojca wielodzietnej rodziny. Franciszkanin Maksymilian Kolbe, więzień obozowy, upomniał się o życie niewinnego człowieka – jednego z milionów. Przez śmierć, jaką poniósł na krzyżu Chrystus, dokonało się odkupienie świata, gdyż śmierć ta ma cenę najwyższej miłości. Przez śmierć, jaką poniósł o. Maksymilian, przejrzysty znak tej miłości odnowił się w XX stuleciu, tak bardzo i tak wielorako zagrożonym grzechem i śmiercią (Jan Paweł II).

Miniony rok również przyniósł wzruszający dzień beatyfikacji współczesnego nam pasterza – niepozornego, warszawskiego wikariusza ks. Jerzego Popiełuszki, do którego możemy odnieść słowa św. Pawła Apostoła cytującego Psalmistę z dzisiejszego drugiego czytania: „Z powodu Ciebie zabijają nas przez cały dzień, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź” (Rz 8,36). Słaby i bezbronny po ludzku ks. Jerzy swoim ewangelicznym wołaniem „zło dobrem zwyciężaj” potrafił powstrzymać „drapieżne wilki” nienawiści i pogardy.

4. Dam wam dobrych pasterzy!

Trudno zapomnieć chwilę, kiedy w pachnącym cementem i farbą nowym gmachu Wyższego Seminarium Duchownego w Radomiu, w 1991 roku papież Jan Paweł II dedykował adhortację posynodalną „Pastores dabo vobis – Dam wam pasterzy” polskim seminarzystom, formującym się wtedy do kapłaństwa i ich następcom. Z tej misji „świętego gazdy” z Wadowic sprzed dwudziestu laty, wyrastają ciągle nowe powołania kapłańskie, zakonne i misyjne, będące nadzieją dla Europy i świata.

W tym szczególnym dniu, na początku Tygodnia Biblijnego zanośmy do Wszechmogącego Boga nasze modlitwy za wstawiennictwem św. Stanisława ze Szczepanowa: Święty biskupie Stanisławie, nasz patronie ze Skałki i wawelskiej Katedry, miłosiernie spoglądający na powódź z wieży Srebrnych Dzwonów, wyjednaj duchownym łaskę odważnego stawania się pasterzami według Serca Bożego; wyproś u Pana młodym ewangeliczną odwagę pójścia za powołującym Chrystusem – Dobrym Pasterzem; wszystkich natchnij duchem wiernej jedności z pasterzami Kościoła; uproś obfite łaski Boże dla naszej Ojczyzny!

MODLITWA WIERNYCH

Zasłuchani w głos dobrego Pasterza, polećmy Ojcu Niebieskiemu sprawy naszej ojczyzny, Kościoła w Polsce i na świecie.

− Módlmy się za wszystkich pasterzy Kościoła, którzy w jedności z papieżem Benedyktem XVI, niosą na swoich barkach problemy Kościoła powszechnego, aby zawsze stawali w obronie najsłabszych i bezbronnych ludzi.

− Módlmy się w intencjach, które są bliskie sercu Księdza Prymasa i naszego Księdza Biskupa, aby wstawiennictwo św. Stanisława dodawało im odwagi przy podejmowaniu trudnych i odpowiedzialnych decyzji. − Módlmy się o liczne i święte powołania do służby Bożej, aby nigdy nie zabrakło autentycznych głosicieli Słowa Bożego i szafarzy świętych sakramentów.

− Módlmy się za seminarzystów, szczególnie za diakonów, którzy w tym roku przyjmą święcenia kapłańskie, aby nieustannie kształtowali swoje serca według wzoru serca Jezusowego.

− Módlmy się w intencji Dzieła Biblijnego noszącego imię błogosławionego Jana Pawła II, aby pomagało Kościołowi w Polsce zaradzać głodowi Słowa Bożego panującemu w sercach ludzi ochrzczonych.

− Módlmy się za nas tutaj zgromadzonych, abyśmy nigdy nie byli obojętni na słowa wypowiedziane do nas przez Dobrego Pasterza, ale byli gotowi oddać za nie życie, wspierani orędownictwem wszystkich polskich męczenników i wyznawców.

Ojcze Niebieski, który w trosce o nasz właściwy udział w budowaniu Królestwa Niebieskiego podarowałeś nam przewodnika w osobie swojego Syna – Dobrego Pasterza, wysłuchaj naszego modlitewnego głosu wyrażającego troskę o losy Kościoła i świata. Prosimy Cię o to przez Chrystusa Pana naszego.

ZAKOŃCZENIE

Jezus, jako Dobry Pasterz oddał za nas życie. Jego śladami poszedł patron dnia dzisiejszego, który oręduje nie tylko za polskim duchowieństwem, lecz także za każdym z nas. Czy jednak my czujemy się współodpowiedzialni za wspólnotę Kościoła – Bożą owczarnię, której jesteśmy członkami? Niech jednym z przejawów naszej duszpasterskiej troski o naszą parafię, będzie zaangażowanie się w różnej formie w trwający obecnie Tydzień Biblijny.

Jesteś na facebooku? My też! :)

"Scriptura crescit cum legente"
"Pismo rośnie wraz z czytającym je" (św. Grzegorz Wielki)

Każdy rozmiłowany w Słowie Bożym napotyka w Biblii fragmenty, które sprawiają mu trudność w interpretacji. Zachęcamy zatem wszystkich odwiedzających stronę Dzieła Biblijnego do zadawania pytań. Na każde pytanie udzielimy odpowiedzi, a następnie będzie ona opublikowana w sekcji "Pytania do Biblii".

Kliknij TUTAJ, żeby przesłać pytanie.