„To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie"

Góra Tabor pociąga nas przez to, że objawia nam coś z głębi tajemnicy samego Trójjedynego Boga, o czym poucza nas Antyfona na Wejście. Umiłowany Syn, otoczony obłokiem Ducha Świętego i rozbrzmiewający głos Ojca ukazują, że egzystencja chrześcijanina, życie duchowe, spotkanie Boga to poznanie i doświadczenie tajemnicy Trójcy Świętej, komunii Osób Boskich.
Zostajemy przedziwnie pociągnięci przez tajemnicę światła Taboru, która w pełni zajaśnieje dopiero w Zmartwychwstałym Panu. Jezus przemieniając się na Górze Tabor chciał umocnić swych uczniów przed wydarzeniem Kalwarii, chce umocnić i nas wskazując chwałę, do której prowadzi swój Kościół...

PIERWSZE CZYTANIE

Tajemniczy obraz z Księgi Daniela szkicuje przed nami obraz sądu. Prorok w symbolicznych obrazach przedstawia obecność Boga – Przedwiecznego, który otoczony jest swoją świetlistą chwałą, potęgą i uwielbieniem niezliczonych stworzeń. Na tym cudownym zgromadzeniu pojawia się Syn Człowieczy i Jemu zostaje powierzona władza, chwała i panowanie.

Proroctwo Daniela spełnia się w Jezusie Chrystusie. Przyjmując wolę Ojca, Jezus rozpoczyna swe królowanie, realizujące się w odkupionym sercu człowieka, który jest największą chwałą i radością Boga. To królowanie będzie trwać na wieki...

DRUGIE CZYTANIE

Apostoł jest posłany, aby świadczyć. Św. Piotr będąc naocznym świadkiem wydarzenia na Górze Tabor przekazuje wspólnocie chrześcijan prawdę o tej tajemnicy. Światło Taboru stanowiło mały przedsmak tajemnicy bóstwa Jezusa, które zostało przecież ukryte w momencie Jego krzyżowej męki. Dopiero zmartwychwstanie Jezusa oraz światło Ducha Świętego pozwoliły Apostołom zrozumieć kim jest Jezus. Wiara Kościoła opiera się na tym świadectwie, jak na lampie pozwalającej rozbłysnąć prawdzie Bożej w sercu każdego człowieka. Niech świadectwo św. Piotra będzie dziś umocnieniem naszej wiary! W każdej naszej wędrówce ku Kalwarii Jezus wprowadza nas na Górę Tabor, górę światła i doświadczenia Jego mocy...

EWANGELIA

Zmierzając do Jerozolimy, do miejsca wypełnienia zbawczego planu Ojca, Jezus wstępuje na Górę Tabor, gdzie trzej towarzyszący Mu uczniowie oglądają zmianę Jego zewnętrznego wyglądu. Ewangelista próbuje oddać tą przemianę, mówiąc o lśniącej bieli, nieznanej ludzkim oczom. Przemieniony Jezus oddaje się rozmowie z Mojżeszem i Eliaszem, mężami Bożymi, którzy reprezentują Prawo i Proroctwo Starego Testamentu. Doświadczenie chwały Jezusa przejmuje uczniów lękiem, ale pragną w nim pozostać. Jednak to wydarzenie posiada inne, głębokie przesłanie. Osłaniający obłok i głos Ojca wskazują na Jezusa, który jest Synem Umiłowanym i to On odtąd ma być najwyższym autorytetem, którego należy słuchać. Słuchając Jezusa i my stopniowo przemieniamy się, a światło chwalebnego piękna Bożego Syna, zaczątek przyszłej chwały, coraz bardziej odzwierciedla się na naszych twarzach...