Wieczór i poranek?
W Dz 9,7; 22,9 i 26,13, gdy Szaweł z listem od arcykapłana udaje się do Damaszku "uwięzić i przyprowadzić do Jerozolimy mężczyzn i kobiety, zwolenników tej drogi", wspomniani są "towarzysze podróży". Zastanawiam się czy owi "towarzysze podróży" udają się z Szawłem do Damaszku w tym samym celu, czyli żeby pomóc mu w jego misji, czy raczej są to przypadkowi ludzie, którzy tylko towarzyszyli Szawłowi w drodze? Jak rozumieć ten fragment: Szaweł sam udaje się do Damaszku, czy z pomocnikami?
Tożsamość towarzyszy Szawła, podróżujących razem z nim do Damaszku nie jest zbyt poddawana przez naukowców analizom. Tekst biblijny też nie mówi o nich nic więcej poza tym, że podróżowali razem z nim, że nie dzielili doświadczenia Szawła w pełni oraz że pomogli mu w drodze do Damaszku, gdy ten stracił wzrok. W związku z tym można cel ich podróży zinterpretować na dwa sposoby:
Po pierwsze: mogli oni być sługami wysłanymi do towarzyszenia Szawłowi w jego misji w Damaszku. Wiemy z innych tekstów Pisma Świętego, że podróżowanie po starożytnych bezdrożach było bardzo niebezpieczne (zob. np. Łk 10,30), więc dla bezpieczeństwa dobierano sobie towarzyszy, gdyż większa grupa mogła łatwiej się obronić przed napaścią zbójców. Skoro bowiem Szaweł był „szanowanym” prześladowcą chrześcijaństwa i posiadał listy (polecające) do synagog w Damaszku, możliwe, że przydzieleni też mu zostali słudzy od arcykapłana z Jerozolimy.
Po drugie: mogli to być przypadkowi ludzie. W badaniach biblijnych cel wyprawy Szawła do Damaszku jest bardzo problematyczny – arcykapłani jerozolimscy nie posiadali władzy nad synagogami, a tym bardziej nad tymi oddalonymi o prawie 250 km od Świętego Miasta. Szaweł mógł zatem wyjść z własną inicjatywą prześladowania chrześcijan w Syrii i dołączył do jakiejś grupy podróżującej do Damaszku, by ze względów bezpieczeństwa nie podróżować samemu.
Ostatecznie jednak trzeba pamiętać, że w strategii narracyjnej opowiadań o nawróceniu Szawła ludzie podróżujący z nim stanowią postaci drugoplanowe, jeżeli nawet nie epizodyczne, które pojawiają się tylko po to, by podkreślić, że to, co doświadczył Paweł, czyli spotkanie Jezusa, było doświadczeniem skierowanym wyłącznie do niego, a jednocześnie nie była to jakaś zbiorowa fatamorgana. Z drugiej strony ich rola kończy się wraz z doprowadzeniem Szawła do Damaszku, gwarantując w ten sposób logiczność opowiadania.
A 100 pytań temu zastanawialiśmy się:
Jesteś na facebooku? My też! :)
Zapraszamy do dyskusji na temat powyższej odpowiedzi na naszej facebookowej stronie!
"Scriptura crescit cum legente"
"Pismo rośnie wraz z czytającym je" (św. Grzegorz Wielki)
Każdy rozmiłowany w Słowie Bożym napotyka w Biblii fragmenty, które sprawiają mu trudność w interpretacji. Zachęcamy zatem wszystkich odwiedzających stronę Dzieła Biblijnego do zadawania pytań. Na każde pytanie udzielimy odpowiedzi, a następnie będzie ona opublikowana w sekcji "Pytania do Biblii".
Kliknij TUTAJ, żeby przesłać pytanie.
