Czy były inne zmartwychwstania?
W Mt 27,50-53 czytamy: „A Jezus raz jeszcze zawołał donośnym głosem i wyzionął ducha. A oto zasłona przybytku rozdarła się na dwoje z góry na dół; ziemia zadrżała i skały zaczęły pękać. Groby się otworzyły i wiele ciał Świętych, którzy umarli, powstało. I wyszedłszy z grobów po Jego zmartwychwstaniu, weszli oni do Miasta Świętego i ukazali się wielu”. Jak rozumieć, że zmarli powstali? Kiedy to się stało? Czy po zmartwychwstaniu Pańskim czy w momencie Jego śmierci? Czy były inne zmartwychwstania?
Poszukiwanie odpowiedzi na powyższe pytanie należy rozpocząć od obserwacji filologicznej. Czasowniki opisujące wydarzenia mające miejsce po śmierci Jezusa użyte są w formie biernej, przez co ewangelista chce wskazać na moc Bożą, jako czynnik sprawczy tego, co się stało. Autor chce w ten sposób podkreślić, że śmierć Jezusa dla wierzących bardziej niż faktem historycznym jest wydarzeniem nadprzyrodzonym, którego skutki obejmują cały świat.
Informacja o otwarciu się grobów zbudowana jest jako realizacja proroctw Starego Testamentu (Iz 26,19; Dn 12,2; Ez 37,11-14) i wyraża przekonanie, że śmierć Jezusa ma znaczenie powszechne, to znaczy odnosi się do wszystkich ludzi wszystkich czasów. Idąc dalej, oznacza to, że owoce śmierci Jezusa (w tym przypadku usprawiedliwienie), będą udzielane nie tylko tym, którzy narodzą się po tym wydarzeniu, ale odnoszą się także do tych, którzy żyli wcześniej.
Zauważyć należy, że autor nie opisuje celu wędrówki zmartwychwstałych jako „Jerozolimę”, ale „Święte Miasto”. Przez takie zestawienie autor wskazuje na to, że zmarli uwolnieni spod mocy śmierci stają się mieszkańcami domu Ojca. Autor Apokalipsy odnosi termin „Święte Miasto” do wspólnoty zbawionych w niebie (Ap 21,10; 22,19). Owi sprawiedliwi stanowią zatem, jak opisuje autor Listu do Efezjan, orszak zbawionych, który towarzyszy Jezusowi (Ef 4,8). Wiersze te stanowią niejako podstawę rozwiniętej w późniejszych księgach wiary w zstąpienie Jezusa do Otchłani (zob. 1 P 3,19; 4,6).
Z drugiej jednak strony, informacja o „ukazaniu się wielu”, zdaje się przemawiać za utożsamieniem celu ich wędrówki z ziemską Jerozolimą (zob. Mt 4,5). Rodzi się zatem pytanie, co stało się z owymi osobami? Odpowiedź na to pytanie nie interesuje pierwszego ewangelistę. W podobny sposób postępuje on, gdy nie opisuje losów Zmartwychwstałego po ukazaniu się uczniom na górze (Mt 28,20). W ten sposób autor kładzie zręby pod wyrażoną później precyzyjnym językiem teologicznym doktrynę o świętych obcowaniu. Ci, którzy zmarli, nie przestają być osobami i mają możliwość wstawiać się za żyjącymi.
Zmartwychwstanie sprawiedliwych opisane jest jako mające miejsce w tym samym momencie, w którym śmierć Jezusa staje się faktem. Jak zaznaczyliśmy wyżej, takie zarysowanie przebiegu wydarzeń ma na celu przedstawienie wiary w powszechność usprawiedliwienia wysłużonego przez śmierć Chrystusa na krzyżu. W momencie śmierci Jezusa stają się oni usprawiedliwieni przed Bogiem i stanowią wzór dla wszystkich wierzących, którzy mają możliwość oczekiwać podobnego obdarowania łaską.
Jesteś na facebooku? My też! :)
Zapraszamy do dyskusji na temat powyższej odpowiedzi na naszej facebook'owej stronie!
"Scriptura crescit cum legente"
"Pismo rośnie wraz z czytającym je" (św. Grzegorz Wielki)
Każdy rozmiłowany w Słowie Bożym napotyka w Biblii fragmenty, które sprawiają mu trudność w interpretacji. Zachęcamy zatem wszystkich odwiedzających stronę Dzieła Biblijnego do zadawania pytań. Na każde pytanie odpowiedź zostanie udzielona w ciągu około tygodnia, a następnie będzie ona opublikowana w sekcji "Pytania do Biblii".
Kliknij TUTAJ, żeby przesłać pytanie.
