Czy to nie wygórowana kara?
Jak rozumieć fragment Kpł 27,29: „Żaden człowiek, który jest poświęcony dla Pana jako „cherem”, nie może być wykupiony. Musi on zostać zabity”?
Kiedy współcześnie czytamy o świętej wojnie Izraelitów, a szczególnie o prawie „cheremu”, gorszymy się prymitywnością obyczajów Narodu Wybranego i bardzo łatwo oburzamy się żądaniem przez Boga takiej wielkiej brutalności. Dlaczego Bóg każe zabijać zwierzęta i ludzi? Czym te pierwsze przysłużyły się w walce? Dlaczego nie okazać miłosierdzia i pozostawiać jeńców przy życiu?
Podstawową wskazówką, która pomoże nam właściwie pojąć istotę klątwy wojennej (hebr. cherem), jest to, że nie jest to nakaz wycięcia wszystkiego „w pień”, jak nieraz się sądzi i jak często pouczają domorośli „znawcy Biblii”. Praktyka zabijania „wszystkiego, co się rusza” była zwyczajem wojennym wielu krajów ościennych Izraela (zwłaszcza z upodobaniem stosowali ją Asyryjczycy), ale w Izraelu nie była często stosowana.
Cherem w prawodawstwie Izraela nie jest wyrokiem śmierci, ale formą najwyższego poświęcenia własności, bądź ludzi, Bogu. W ten sposób ofiarowany dobytek przechodził na własność kapłanów, jako zarządców najświętszych włości w Izraelu. Osoba bądź rzecz ofiarowana w ten sposób Bogu była uznawana za świętą i w związku z tym musiała zostać wycofana z codziennego użycia. W przypadku, gdy kapłani nie mogli zarządzać lub nie stać ich było na utrzymanie osoby bądź mienia otrzymanego jako cherem, musieli zabić taką osobę lub własność zniszczyć, gdyż przeniesienie jej do zwykłego używania byłoby sprofanowaniem świętości Boga. Było to jednak rozwiązanie ostateczne.
W historii Izraela widzimy wielokrotnie, że zachowanie prawa cheremu było trudne – pokusie nie oparło się wielu wojowników, a nawet i Saul (1 Sm 15,7-9). Praktyka cheremu miała za zadanie pouczyć Izraelitów, by nie ulegać pokusie zagarniania bogactw przez wojnę. Dlatego, w przypadku ich toczenia, pewna część łupów musiała zostać ofiarowana Bogu jako Jego święta własność. Takie ograniczenie chciwości wojowników oraz królów, zdaje się być główną przyczyną, dla której w Izraelu wprowadzono prawa cheremu.
Jesteś na facebooku? My też! :)
Zapraszamy do dyskusji na temat powyższej odpowiedzi na naszej facebook'owej stronie!
"Scriptura crescit cum legente"
"Pismo rośnie wraz z czytającym je" (św. Grzegorz Wielki)
Każdy rozmiłowany w Słowie Bożym napotyka w Biblii fragmenty, które sprawiają mu trudność w interpretacji. Zachęcamy zatem wszystkich odwiedzających stronę Dzieła Biblijnego do zadawania pytań. Na każde pytanie odpowiedź zostanie udzielona w ciągu około tygodnia, a następnie będzie ona opublikowana w sekcji "Pytania do Biblii".
Kliknij TUTAJ, żeby przesłać pytanie.
