„Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają”

Mk 2, 17 – ewangelia mszalna

Słowa, które Jezus kieruje do faryzeuszów w odpowiedzi na zarzut, że ucztuje z celnikami i grzesznikami.

„Pragnienie Boga jest wpisane w serce człowieka, ponieważ został on stworzony przez Boga i dla Boga” (KKK 27) – poucza Katechizm. A Bóg nie pozostawia człowieka osamotnionego – przychodzi, by to pragnienie ludzkiego serca zaspokoić (por. Ps 62, 2). Tylko że człowiek nie zawsze potrafi dostrzec, czego (albo Kogo) pragnie, i nieraz zaspokaja głód duszy tym, co nie nasyci (por. Iz 55, 2)… A przecież łatwiejsze nie znaczy prawdziwsze… Historia życia wielu świętych poucza nas, że jedynie dążenie do realizacji Bożego słowa w życiu jest źródłem prawdziwego szczęścia.

Wołajmy razem z psalmistą: „Dusza moja pragnie Boga, Boga żywego” (Ps 42, 3).

ks. Jakub Dąbrowski