„Może wejrzy Pan
na moje utrapienie
i odpłaci mi dobrem
za to dzisiejsze przekleństwo”

2 Sm 16, 12 – pierwsze czytanie mszalne

Słowa, które wypowiada przeklinany przez Szimei Dawid, uciekając przed Absalomem.

„Cieszcie się i radujcie, bo wielka jest wasza nagroda w niebie” (Mt 5, 12)… Zapewniając o oczekującej nagrodzie Jezus wzywa już teraz do radości prześladowanych, oczernionych, skrzywdzonych. Tym samym wychodzi naprzeciw człowiekowi, który – doświadczając cierpienia – pyta o jego sens (por. Jan Paweł II, list apost. Salvifici doloris, 9). Chrześcijanin ma stawać się osobą, która przyjmuje życie takim, jakie ono jest – bo ma świadomość, że pełnia szczęścia, którego pragnie, jest dla niego przygotowana w przyszłej rzeczywistości (KKK 1718.1726).

Pamiętajmy o wieńcu, który Pan przygotował dla zwycięzców biegu życia (por. 2 Tm 4, 7-8).

ks. Jakub Dąbrowski