Odpowiedział mu:
Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają,
to choćby kto z umarłych powstał,
nie uwierzą.

Łk 16, 31 – ewangelia mszalna

Tymi słowami w przypowieści Jezusa Abraham odpowiada na prośbę bogacza o wysłanie zmarłego Łazarza do pięciu jego braci, aby ich skłonił do nawrócenia.

Przypowieść Jezusa jest bardzo dramatyczna. Równie dramatyczna jest Jego ocena ludzkiej niewiary i zatwardziałości. Jezus sugeruje, że ludzka niewiara nie jest wynikiem braku informacji czy argumentów. Jest ona przede wszystkim wynikiem odrzucenia Bożego słowa. Jednocześnie według Jezusa u Mojżesza i Proroków (czyli w Starym testamencie) współcześni mu mogą odnaleźć wystarczającą wiedzę i argumentację do tego, aby wejść na drogę nawrócenia. Nie potrzeba do tego dodatkowych spektakularnych argumentów, jak choćby pojawienie się zmarłego. Kto odrzuca Boże słowo, odrzuci nawet i taki argument.
Jezus pokazuje nam w ten sposób, gdzie mamy szukać życiodajnych informacji. Ich źródłem jest natchnione słowo Biblii. Dla współczesnych Jezusowi był to Stary Testament. My mamy do dyspozycji także księgi Nowego Przymierza na czele z Ewangeliami, gdzie znajdujemy ostateczne Słowo Boga wypowiedziane do człowieka – Jezusa Chrystusa.

„Słowo Twoje jest lampą dla moich stóp i światłem na mojej ścieżce” (Ps 119, 105).

Ks. Grzegorz Domański