„Jeden jest i nie ma innego prócz Niego”
Mk 12, 32 – ewangelia mszalna
Słowa jednego z uczonych w Piśmie, pytającego Jezusa o pierwsze przykazanie.
„Cudzemu bogu nie będziesz się kłaniał” (Ps 81, 10) – przestrzega Bóg ustami psalmisty. Z rozpoczynającego Księgę Rodzaju opowiadania o stworzeniu świata wypływa przesłanie, że człowiek ma panować nad stworzeniem (por. Rdz 1, 26). Jest on także wezwany do panowania nad grzechem (por. Rdz 4, 7). Człowiek jednak sam podlega Stwórcy, który wyznacza mu określone zadania (por. Rdz 1, 28). Człowiek powinien być uległy względem postanowień Stwórcy, bo tylko taka postawa może doprowadzić go do stanu szczęścia. Dziś wielkości i szczęścia człowieka wielu dopatruje się w zdolności odrzucenia postanowień Stwórcy – jakby nie dostrzegając, że takie zachowanie wpycha człowieka w uległość względem stworzeń, nad którymi ma panować. Jedynym ratunkiem przed sytuacją, by otaczająca mnie rzeczywistość nie stała się bożkiem, rządzącym moim życiem, jest uznanie Boga jedynego i szczere pragnienie służenia tylko Jemu (por. Pwt 6, 13).
Czyńmy to, co jest prawe i dobre w oczach Boga, aby się nam dobrze powodziło i abyśmy objęli w posiadanie piękną ziemię, którą poprzysiągł nam Bóg (por. Pwt 6, 18).ks. Jakub Dąbrowski
