"Takim sądem

jakim wy sądzicie

i was osądzą".

Mt 7,2 - ewangelia mszalna

W czasie kazania na górze Jezus pouczał o właściwym sposobie poprawiania i oceniania innych ludzi.

"Czy Bóg będzie o nas sądził lekkomyślnie, jeżeli my lekkomyślnie będziemy sądzić?" - pyta św. Augustyn. Idąc dalej można by zadać pytanie: czy Bóg będzie o nas sądził fałszywie, jeżeli my fałszywie będziemy sądzić? Absolutnie nie - przecież powiedziano: "Panie, Boże wszechwładny, prawdziwe są Twoje wyroki i sprawiedliwe" (Ap 16,7). Jakże Ten, który jest sprawiedliwy, miłosierny i prawdomówny mógłby osądzać lekkomyślnie i fałszywie? To niemożliwe - Bóg musiałby przestać być Bogiem. "Pan to powiedział - Wielki Doktor kontynnuje - ponieważ lekkomyślność z jaką ty drugiego karzesz, z konieczności i ciebie samego dotknie". W jaki sposób? Sprawowanie sądu: oskarżanie i ocenianie oznacza władzę nad tym, kogo się sądzi. Kto sam nie będąc sprawiedliwym w sprawach zasadniczych pozwala sobie na wydawanie wartościujących opini o przewinieniach swoich bliźnich, ten uzurpuje sobie władzę, której nie posiada. Wywyższa się ponad swego brata i popada w coraz bardziej rozbuchaną pychę, która wyostrza wzrok do widzenia cudzych błędów, lecz zaślepia na własne. Jeżeli się nie nawróci, w dniu sądu usłyszy sprawiedliwy i oparty na prawdzie wyrok skazujący go za jego grzechy.

"Wyrzuć najpierw belkę ze swego oka" (Mt 7,5)!

Jan Budzyński