Zostaw umarłym

grzebanie ich umarłych,

a ty idź i głoś królestwo Boże!

Łk 9, 60 – ewangelia mszalna

Powyższymi słowami Jezus odpowiada uczniowi, który wprawdzie zdecydował się pójść za Nim, ale chce wrócić i pogrzebać swego ojca.

Odpowiedź Jezusa jest drastyczna i niemalże szokująca. Grzebanie zmarłych, a przede wszystkim rodziców, należało i należy do podstawowych obowiązków i Żyda, i chrześcijanina. Obowiązek ten posiadał w judaizmie charakter wybitnie religijny, a jego wykonywanie podlegało licznym i szczegółowym przepisom. Także chrześcijaństwo zalicza grzebanie zmarłych do podstawowych uczynków miłosierdzia. Jednak - jak łatwo się domyśleć - wypowiedź Jezusa posiada sens głębszy, gdyż umarli nie mogą już przecież grzebać umarłych. (Umarli to ci, którzy nie odpowiedzieli na wezwanie Jezusa). Jezusowi nie chodziło więc o odstąpienie od obowiązku pogrzebania ojca, lecz o zwrócenie uwagi słuchaczy na rzeczywistość ważniejszą - rzeczywistość królestwa Bożego.
Nadrzędną wartością w życiu powołanego ma być zatem szerzenie królestwa Bożego. Wszystkie inne wartości i obowiązki, które stoją w sprzeczności z powołaniem, tracą niejako na znaczeniu. Decyzja pójścia za Nauczycielem musi być radykalna.

Nie bójmy się całkowitego oddania Bogu!

Ks. Grzegorz Domański