Jego [czyli Chrystusa]
sługą stałem się
według zleconego mi
wobec was
Bożego włodarstwa:
mam wypełnić
posłannictwo
głoszenia słowa.
Kol 1,25 - II czytanie mszalne
We fragmencie, z którego pochodzi powyższe zdanie, św. Paweł wyjaśnia swój udział w tajemnicy Chrystusa.
Często na określenie jednego z obowiązków wypływającego z przyjęcia stanu kapłańskiego używa się sformulowania "posługa głoszenia Słowa". Zazwyczaj rozumie się je jako służbę wobec wiernych oraz ludzi, którzy jeszcze trwają poza Kościołem. Nauka Apostoła wskazuje jednak na "druga stronę medalu". Otóż głoszenie Ewangelii jest służbą wobec Kogoś innego: "Jego sługą stałem się...". Wyraz; "Jego" odnosi się do Pana Jezusa, na co wskazuje kontekst zdania popzedzającego: "...dopełniam niedostatki udręk Chrstusa..." (w. 24) oraz treść rozważanego zdania, w którym św. Paweł określa swoją relację względem Kościoła jako "włodarstwo". To zarządzanie nie realizuje się przede wszystkim w wymiarze instytucjonalno-administracyjnym lecz w pierwszym rzędzie polega na przepowiadaniu misterium osoby Chrystusa i jego nauki: "upominaniu każdego człowieka i uczeniu każdego człowieka z całą mądrością, aby każdego człowieka okazać doskonałym w Chrystusie" (w. 28). Ucząc, "włodarz" (Apostoł, a obecnie biskup lub prezbiter) przekazuje wolę swojego Suwerena - Boga, w którego imieniu występuje. Roztacza wizję "bogactwa chwały" (w. 27), czyli ukazuje nagrodę dla tych, którzy usłuchają zarządcę społeczności Bożej. Głosząc autentyczne nauczanie Chrystusowe wzbudza nadzieję chwały - udział w nieskończonym życiu i doskonalości Boga.
Niech "włodarze upominają z całą mądrością" "walcząc mocą Chrystusa" (w. 29)!
