Nie wprzęgajcie się

z niewierzącymi

w jedno jarzmo.

2 Kor 6,14 - I czytanie z godziny czytań

Powyższe zdanie stanowi część wtrącenia w słowa zachęty do otwartości na apostolów, które Śś. Paweł i Tymoteusz kierują do koryntian.

Jarzmo to belka lub rama nakładana na karki dwóch zwierząt pociągowych (zwłaszcza wołów), aby ciągnęły razem płóg lub wóz. Jeden pan przypina dwoje zwierząt do jednego jarzma. Z tego powodu stało się symbolem poddaństwa lub panowania. Ponieważ sprawia, że zwierzęta muszą razem się poruszać i powinny z równą siłą pracować, dlatego wspólne chodzenie w jarzmie ma jeszcze jedno przenośne znaczenie: zrównanie w przeznaczeniu i godności.
Wierzący nie może poddawać się na nowo panowaniu grzechu, które zrzucił przez wiarę w Pana naszego Jezusa Chrystusa, gdy poddał mu się przez chrzest i stał się sługą przez pełnienie Jego woli. Pragnienie równości z niewierzącymi, choćby wypływało z pozornie szlachetnych pobudek, będzie nieuchronnie prowadziło do oddania się w niewolę innego władcy - przeciwnika Chrystusa. Chyba, że przez głoszenie Ewangelii zdejmie się z drugiego człowieka "jarzmo" niewiary, i nałoży mu się "jarzmo" Chrystusa, które "jest słodkie" (Mt 11,30). Jednak wówczas nie będzie już niewierzącym, lecz wierzącym.

"Nie wprzęgajcie się..."!

Jan Budzyński