„Zapomnieli o Bogu,

który ich ocalił”

Ps 106, 21 – psalm responsoryjny

Fragment psalmu opowiadającego o niewdzięczności Izraela wobec Boga.

„Czyż zbyt krótka jest moja ręka, żeby wyzwolić? Czy nie ma siły we Mnie, ażeby ocalić?” (Iz 50, 2)… A jednak każdy z nas od czasu do czasu „przyłapuje się” na tym, że nie potrafi do końca zaufać Bogu, że liczy na własne tylko siły. Jakże łatwo zapomnieć o Bogu, który tak wielkich rzeczy (por. Ps 106, 21; Łk 1, 49) dokonuje i w naszym życiu. Już przez chrzest – nazwany przez Grzegorza z Nazjanzu „najpiękniejszym i najwspanialszym darem Boga” (KKK 1216) – On sam uwalnia nas spod władzy ciemności (por. Kol 1, 13), wlewa w nas dar swego pokoju i radości (por. Ga 5, 22). Bóg działa w naszej codzienności dla naszego dobra (por. Mt 6, 32-33) – dobrze jest więc zaufać Temu, który zamiast chleba na pewno nie poda nam kamienia (por. Mt 7, 9). 

„Niech nas ogarnie łaska Twoja, Panie, według ufności pokładanej w Tobie!” (Ps 33, 22).

ks. Jakub Dąbrowski