W Jego bramy
wstępujcie z dziękczynieniem,
z hymnami w Jego przedsionki,
chwalcie i błogosławcie Jego imię.

Ps 100, 4 – psalm responsoryjny

Psalm 100 wzywa do radosnego sławienia Boga poprzez sprawowanie kultu świątynnego.

Świątynia jerozolimska była nie tylko miejscem sprawowania kultu; była ona jednocześnie znakiem, symbolem przymierza i jedności narodu izraelskiego. Przypominała, że naród ten jest własnością Jahwe. Gdy w czasach Nowego Testamentu modlimy się słowami tego psalmu staje nam przed oczami Chrystus i Jego Kościół – znak Nowego Przymierza – który na swych ołtarzach ciągle sprawuje kult.
Jan Paweł II w następujący sposób mówił o słowach Psalmu 100: „Wezwanie do «wstępowania w bramy z dziękczynieniem» i «z hymnami» przypomina nam fragment Misteriów św. Ambrożego, opisujący ochrzczonych, którzy zbliżają się do ołtarza: «Oczyszczony lud zbliża się do Chrystusowych ołtarzy, mówiąc: 'Przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, który rozwesela młodość moją' (Ps 43 [42], 4). Odrzucając pozostałości starych błędów, odnowiony w swej młodości lud spieszy niczym orzeł, by uczestniczyć w uczcie niebieskiej. Przybywa i na widok świętego ołtarza, odpowiednio przygotowanego, woła: 'Pan mnie pasie i niczego mi nie braknie; postawił mnie na pastwisku; doprowadził mnie nad wody, które orzeźwiają' (Ps 23 [22], 1-2)» (Opere dogmatiche III, SAEMO 17, pp. 158-159)”.

Dziękujmy Bogu za dar Kościoła!

Ks. Grzegorz Domański