"Nie sądźcie,

że przyszedłem znieść

Prawo albo Proroków.

Nie przyszedłem znieść,

ale wypełnić".

Mt 5, 17 – ewangelia mszalna

Powyższymi słowami Jezus rozpoczyna mowę o nowym prawie, która stanowi część Kazania na górze.

Krytyka ze strony Jezusa interpretacji Prawa i Proroków (tj. całości objawienia Starego Testamentu) podawanej przez żydowskich nauczycieli mogła zrodzić podejrzenie, iż jest On krytykiem biblijnych prawd objawionych. Jezus zapewnia, że jest wprost odwrotnie: Jezus przychodzi, nie po to, aby Prawo i Proroków znosić, lecz po to, aby wypełnić. Tym wypełnieniem jest przede wszystkim Jego osoba i Jego zbawcze dzieło. Ku Jezusowi Chrystusowi zmierza bowiem i Go zapowiada cały Stary Testament. „Wypełnić” może jednocześnie znaczyć „nadać nowy, głębszy sens”, o czym świadczą następne fragmenty Kazania na górze, gdzie Jezus podkreśla znaczenie tego, co dzieje się w sercu człowieka. Prawo według nauczania Jezusa ma polegać nie tylko na zewnętrznym spełnianiu uczynków, lecz przede wszystkim na wewnętrznym nastawieniu, usposobieniu serca. Nowym i właściwym kryterium interpretacji i wypełniania Prawa ma być miłość Boga i bliźniego.

„Nikomu nie bądźcie nic dłużni poza wzajemną miłością. Kto bowiem miłuje bliźniego, wypełnił Prawo.” (Rz 13, 8)

ks. Grzegorz Domański