"Krzycz na całe gardło i nie przestawaj [...]

wytknij mojemu ludowi jego przstępstwa".

Iz 58,1 - czytanie z moditwy popołudniowej

Wezwanie jest wstępem do mowy o prawdziwym poście, którą Bóg każe wygłosić prorokowi wobec ludu Izraela.

Bóg wzywa proroka do podjęcia konkretnej misji: usilnego ukazywania grzechów Izraela. Jednak zadanie wypominania sprzeciwu ludzi wobec woli Bożej ani nie ogranicza się do osoby Izajasza, ani nie ogranicza zasięgu działania do Żydów, ani nie zamyka się w czasie, który minął 2500 lat temu. Czyż nie parali się tym inni prorocy, mędrcy, pisarze prawa, kronikarze i poeci Starego Przymierza? Czyż nie trudził się tym sam Chrystus oraz Apostolowie i ewangeliści zarówno wobec Żydów, pogan jak również ludzi, którzy zadeklarowali swoją wiarę w Chrystusa? Grzech każdego człowieka i w każdym czasie jest buntem przeciwko miłującemu i łaskawemu Bogu, dlatego wymaga, aby go wyraźnie i zdecydowanie nazwać i obnażyć. Czy po to, aby zdyskredytować i znecać się nad grzesznikiem? Nie! Po to, aby ukazać mu prawdę i i zmotywować go do nawrócenia się.

Kto przez sakrament święceń ma szczególny udział w misji prorockiej Chrystusa, niech wytrwale ukazuje grzechy!

Jan Budzyński