„Wszystko odkryte i odsłonięte jest

przed oczami Tego,

któremu musimy zdać rachunek”

Hbr 4, 13 – drugie czytanie mszalne

Fragment zachęty do podejmowania starań, których celem jest wejście do Bożego odpoczynku.

„Każdy bowiem, kto się dopuszcza nieprawości, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby nie potępiono jego uczynków” (J 3, 20). Człowiek nieraz nie chce przyjąć odpowiedzialności za swoje czyny, nierzadko odsuwa od siebie myśl, że jego postępowanie pociągnie za sobą konsekwencje. I tak, wciąż uciekając od światła, zamyka się w sobie, pozostaje samotny, pogrąża się w swoim nieszczęściu. A przecież, czy tego pragnie, czy nie, żywe i skuteczne słowo Boże osądza myśli jego serca (por. Hbr 4, 12). Warto wraz z psalmistą zapytać: „Gdzie oddalę się przed duchem Twoim? Gdzie ucieknę od Twego oblicza?” (Ps 139, 7)… Warto ze skruchą i pokorą wobec Boga stanąć w świetle słowa, które przenika nas swoją mocą, byśmy – przemieniając się przez odnawianie umysłu – „umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe” (Rz 12, 2).

Sięgajmy z odwagą po Pismo Święte – słowo Boga i badajmy swoje sumienia w jego świetle.

                                                                                                                  ks. Jakub Dąbrowski