Wielokrotnie i na różne sposoby

przemawiał niegdyś Bóg

do ojców przez proroków,

a w tych ostatecznych dniach

przemówił do nas przez Syna.

Hbr 1, 1–2b – pierwsze czytanie mszalne

Autor Listu do hebrajczyków już w pierwszym zdaniu prologu wskazuje na temat listu: Jest nim Chrystus – ostatnie Słowo Ojca.

Przemawianie Boga, Jego objawianie się, było i jest nie tylko przekazywaniem człowiekowi pewnych treści, lecz jest przede wszystkim dawaniem się Boga człowiekowi. Dlatego ostatnie i największe Słowo Boga jest Bogiem samym – Jego wcielonym Synem.
Dziedzicami owego przemawiania Boga, także tego przekazywanego przez proroków, są w najpełniejszy sposób chrześcijanie, którzy uwierzyli ostatniemu i największemu słowu Boga.
Każdy z nas ochrzczonych ma dostęp do tego wielkiego dziedzictwa Objawienia poprzez wiarę, która rodzi się ze słuchania Bożego słowa (por. Rz 10, 17). Bóg daje się nam w każdym swym słowie, a w sposób pełny i ostateczny w Słowie wcielonym – Jezusie, który „stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają” (Hbr 5, 9).

„Chciałbym słuchać tego, co mówi Pan Bóg” (Ps 85, 9).

ks. Grzegorz Domański