Przechowujemy skarb w naczyniach glinianych,

aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas.

Śś. Paweł i Tymoteusz zapisują to zdanie omawiając udręki i nadzieje apostolstwa.

Glinianymi naczyniami są ludzkie ciała, które podlegają cierpieniom, niedostatkom, skutkom prześladowań, fizycznym upadkom. Przez swoją kruchość i podleganie destruktywnym oddziaływaniom ciała apostołów stają się podobne ciału umęczonego Chrystusa. Jednak gliniane naczynie, gdy jest uderzane, pęka , a jego zawartość ulega zepsuciu lub utracie. Natomiast w  ciałach apostołów zaczyna obfitować to, co jest ich zawartością - życie Chrystusowe. (por. w. 8b). Dlatego ten, kto podobnie jak św. Jakub Apostoł włącza się w śmierć Chrystusa przez przyjęcie słabości ciała, otrzymuje udział w  zmartwychwstaniu Pana.

 Zachowujmy życie Chrystusowe w słabości  naszych ciał, aby objawiła się w nas moc Boga!