„Zwyciężyli

dzięki krwi Baranka 

i dzięki słowu

swojego świadectwa”

Ap 12, 11 – pierwsze czytanie mszalne (do wyboru)

Słowa głosu rozlegającego się w niebie po strąceniu na ziemię diabła i jego aniołów.

W każdym z listów do siedmiu Kościołów, które są w Azji, dyktujący ich treść czyni wzmiankę o nagrodzie przysługującej zwycięzcy (por. Ap 2, 7.11.17.26-28; 3, 5.12.21). Zwycięstwo w walce z pokusami diabła i z własnymi słabościami dokonuje się „dzięki krwi Baranka i dzięki słowu (…) świadectwa” (Ap 12, 11). Człowiek nie jest w stanie przeciwstawić się złu, pokonać złego o własnych tylko siłach – została mu jednak dana „krew Baranka”, która zachowuje od śmierci (por. Wj 12, 7-13). Jezus – prawdziwy Baranek (por. J 1, 29.36; 1 P 1, 19) – przez swą krew, przelaną za nas na krzyżu (por. Łk 22, 20), zapewnia nam zwycięstwo, ocalenie, życie. Konieczne jest wszakże „słowo naszego świadectwa” (por. Ap 12, 11) – przyjęcie zbawienia ofiarowanego nam przez Boga w Chrystusie i wyznanie wiary w Niego słowem i czynem.

Bądźmy „mocni w Panu – siłą Jego potęgi” (por. Ef 6, 10).

ks. Jakub Dąbrowski